فرانشیز چیست؟

فرانشیز نوعی مجوز است که به گیرنده امتیاز دسترسی به دانش تجاری، فرآیندها و علائم تجاری اختصاصی فرانشیز دهنده را اعطا می کند، بنابراین به گیرنده امتیاز اجازه می دهد تا محصول یا خدماتی را تحت نام تجاری فرانشیز دهنده بفروشد.در ازای کسب امتیاز، فرانشیز معمولاً هزینه راه اندازی اولیه و هزینه های سالانه مجوز را به فرانشیز دهنده می پردازد.

هنگامی که یک کسب و کار می خواهد سهم بازار یا محدوده جغرافیایی خود را با هزینه کم افزایش دهد، ممکن است محصول و نام تجاری خود را فرانچایز کند. فرانشیز یک سرمایه گذاری مشترک بین یک امتیاز دهنده و یک امتیاز گیرنده است. فرانشیز دهنده کسب و کار اصلی است.حق استفاده از نام و ایده خود را می فروشد.

امتیاز گیرنده این حق را برای فروش کالاها یا خدمات فرانشیز دهنده تحت یک مدل تجاری و علامت تجاری موجود خریداری می کند.فرانشیز یک راه محبوب برای کارآفرینان برای راه اندازی یک کسب و کار است، به خصوص زمانی که وارد یک صنعت بسیار رقابتی مانند فست فود می شوند.یک مزیت بزرگ برای خرید حق امتیاز این است که به نام تجاری یک شرکت معتبر دسترسی دارید. شما نیازی به صرف منابع برای ارائه نام و محصول خود به مشتریان ندارید.

انواع فرانشیز

فرانشیز توزیع محصول

فرانشیز توزیع محصول که به عنوان فرانچایز سنتی نیز شناخته می شود، ترتیبی است که در آن فرانشیز دهنده حق خرید محصولات و استفاده از نام تجاری خود را به گیرنده امتیاز می دهد.  این معمولاً یک تولید کننده واحد را با شبکه ای از توزیع کنندگان متصل می کند.

به عنوان مثال، فرض کنید شما صاحب یک نمایندگی خودرو هستید و می خواهید خودروهای جیپ را بفروشید. در این صورت، برای فروش خودروهای جیپ و امکان استفاده از علامت تجاری جیپ در تبلیغات یا تبلیغات، به قرارداد توزیع محصول با جیپ نیاز دارید.

فرانشیز فرمت کسب و کار

فرانشیز فرمت کسب و کار ترتیبی است که در آن فرانشیز دهنده آموزش های لازم، تبلیغات و سایر کمک های لازم را برای شروع به امتیاز گیرنده می دهد.این مدل حق امتیاز بیشتر درآمد خود را از حق امتیاز و کارمزد به فرانشیز دهنده ارائه می دهد.

به عنوان مثال، اگر می خواهید یک مک دونالد باز کنید، باید یک توافق نامه تجاری را وارد کنید.هنگامی که هزینه اولیه را گذاشتید و قراردادی را امضا کردید که به عنوان قرارداد حق امتیاز دادن شناخته می‌شود، مک‌دونالدز با آموزش هفته‌ها به شما کمک می‌کند تا از زمین خارج شوید و به شما کمک می‌کند مکان خود را بسازید، و به شما کمک می‌کند تا در زنجیره تامین با شما تماس بگیرید. به محض باز شدن فرانشیز شما نیاز است و شما را راهنمایی می کند.

فرانشیز تولید

نوع سوم فرانشیز، حق امتیاز دادن تولیدی است. در این توافقنامه، یک امتیاز دهنده به سازنده اجازه می دهد تا محصولاتش را با استفاده از نام تجاری و علامت تجاری خود تولید و به فروش برساند. این امر به ویژه در بین برندهای لباس، غذا و نوشیدنی رایج است. برای مثال، کوکاکولا، کنسانتره شربت خود را به یک شرکت بطری‌سازی می‌فروشد، که سپس این مواد را با آب مخلوط می‌کند، محصول را بطری می‌کند و می‌فروشد.

تاریخچه فرانشیز

فرانشیز را می توان یکی از مهم ترین اختراعات تجاری دانست. اغلب تصور می شود که حق امتیاز دادن یک اختراع امروزی است، اما منشاء آن را می توان در قرون وسطی جستجو کرد.

قرون وسطی

قرون وسطی جایی است که مفهوم فرانشیز شروع به ظهور کرد.  دولت های محلی به افراد مرفه و مقامات کلیسا مجوزی برای دسترسی به مالیات در مناطق خاص اعطا کردند.این فرانشیزهای ثروتمند در ازای حمایت از مالیات دهندگان، هزینه هایی را به مقامات پرداخت می کردند.

دوره استعمار

دوره بعدی که ایده فرانشیز آغاز شد، دوره استعمار بود.در این مدت، به برخی از افراد ثروتمند حق انجام فعالیت های تجاری در مناطق خاص داده شد. برخی از حاکمان اروپایی نیز به کسانی که قول ایجاد مستعمره ها را داده بودند، مجوزهایی از نوع حق امتیاز دادن اعطا کردند.هنگامی که یک مستعمره ایجاد می شد، آن شخص می توانست در ازای دریافت حق امتیاز، محافظت از تاج را به دست آورد.

دهه 1840

در سال 1840، یک آبجو به برخی از میخانه های محلی حق فروش آبجو خود را با نام تجاری Spaten در آلمان اعطا کرد.میخانه‌داران باید از نام تجاری استفاده می‌کردند و حق امتیاز پرداخت می‌کردند.

دهه 1880

نسخه جدید یک مدل فرانچایز را می توان به آقای سینگر ردیابی کرد.او برای توزیع چرخ خیاطی خود یک طرح فرانچایز را اجرا کرد.او افرادی را پیدا کرد که مایل به فروش چرخ خیاطی او بودند، سپس این افراد آموزش دیدند و مجوز فروش محصولات او را در مکان های جغرافیایی خاص دریافت کردند.تلاش او ناموفق بود و نتوانست پول زیادی به دست آورد. این دلالان بودند که بیشتر سود را به دلیل تخفیف های زیادی که ارائه می کردند جذب کردند، زیرا در مناطق خود حقوق انحصاری به آنها داده شد.

دهه 1891

در سال 1891، مارتا ماتیلدا هارپر در فرانچایز مراقبت از موهای خود بسیاری از عناصر سیستم امتیازدهی تجاری مدرن، مانند آموزش، محصولات مارک، تبلیغات و غیره را گنجاند. هارپر می تواند سیستم حق امتیاز خود را در بسیاری از سالن ها و مدارس آموزشی توسعه دهد.

دهه 1896

ویلیام متزگر اولین نمایندگی مستقل خودرو را برای فروش خودروهای الکتریکی با نام تجاری Waverly افتتاح کرد. پس از موفقیت او، شبکه امتیازدهی خودرو در همه جا ظاهر شد.

دهه 1950 و 1960

با تغییر اقتصاد آمریکا از کشاورزی به صنعتی، تولیدکنندگان به افراد خاصی مجوز دادند تا محصولات خود مانند خودرو، نوشیدنی، بنزین و غیره را در فواصل دورتر بفروشند و توزیع کنند.فرانشیز با گسترش کالاها و زنجیره های مارک دار رونق گرفت.

قرن بیستم

در دنیای امروز، فرصت‌های فرانچایز مانند گذشته فراوان است و این رشد ادامه خواهد داشت.کسب و کارهای فرانشیز زیادی در سراسر جهان وجود دارد. این مشاغل مشاغل مستقیم و غیرمستقیم زیادی را پشتیبانی می کنند و سود زیادی به همراه دارند.

مزایای فرانشیز

برخی از مزایای فرانشیز بودن عبارتند از:

در نظر گرفتن یک مفهوم اثبات شده – شما یک کسب و کار آماده با یک مدل تجاری اثبات شده دریافت خواهید کرد

دسترسی به آموزش – شرکتی که امتیاز را می فروشد به شما در همه چیز از تبلیغات و محصولات گرفته تا مدیریت سهام آموزش می دهد

پشتیبانی و راهنمایی – پشتیبانی و دسترسی مداوم به بازاریابی، نام تجاری و منابع تجاری خواهید داشت

ریسک کمتر – با پایگاه مشتری موجود و تجربه ثابت شده در بازار، پیش بینی سودآوری و موفقیت آسان تر است – اما هیچ تضمینی وجود ندارد

معایب فرانچایز

معایب فرانشیز بودن عبارتند از:

استقلال کمتر – شما باید مدل‌ها، محصولات و برندهای موجود را دنبال کنید و کنترل کلی بر عهده فرانشیزر است

موفقیت ممکن است محدود باشد – ممکن است سقفی وجود داشته باشد که چقدر می توانید کسب کنید یا اینکه کسب و کار چقدر موفق است

بالقوه برای هزینه های پنهان – هزینه اولیه برای خرید مجوز وجود دارد، اما ممکن است هزینه های خدمات مستمری وجود داشته باشد که باید مراقب آن باشید.

اگر می‌خواهید بفروشید یک چالش است – فرانشیز دهنده باید فروش را تأیید کند – و اگر دیگر نمی‌خواهید کسب و کار را اداره کنید آن را به چه کسی می‌فروشید

فرانشیزر ممکن است از کار بیفتد – اگر فرانشیز دهنده شکست بخورد، باید کسب و کار خود را رها کنید

نحوه خرید فرانشیز

از آنجایی که فرانشیزهای زیادی در صنایع مختلف وجود دارد، مهم است که یک مورد مناسب را برای محل کار خود انتخاب کنید. اگر خرید حق امتیاز برای شما جالب است، این مراحل را دنبال کنید:

ویژگی های برتر کسب و کار را فهرست کنید

شناسایی آنچه که یک کسب و کار را رقابتی می کند، معمولاً اولین گام برای انتخاب یک فرانشیز مناسب است. می توانید یک تحلیل SWOT انجام دهید که نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها را بررسی می کند. تکمیل تجزیه و تحلیل SWOT می‌تواند مسیری را در مورد فرصت‌های فرانشیز در نظر بگیرد.

کیفیت ها را با فرصت های فرانشیز هماهنگ کنید

هنگامی که نقاط قوت کسب و کار را شناسایی کردید، می توانید جستجو برای فرانشیز را آغاز کنید. به عنوان مثال، اگر تشخیص دهید که کسب و کار با موفقیت محصولات را تبلیغ می کند و روابط پایدار ایجاد می کند، ممکن است بر روی امتیازات بازاریابی تمرکز کنید. به طور مشابه، اگر رستورانی که در آن کار می کنید خدمات عالی به مشتریان ارائه می دهد، ممکن است یک فرانچایز فست فود را توصیه کنید.

بودجه تعیین کنید

به عنوان یک نماینده، می توانید انتظار داشته باشید که برای تبدیل شدن به بخشی از یک شبکه حق امتیاز، هزینه اولیه را پرداخت کنید. بسته به فرانشیز دهنده، می‌توانید با پیوستن به یک سیستم حق امتیاز، یک فروشگاه اجاره یا ایجاد کنید، مجوزهای عملیاتی را پرداخت کنید و در تلاش‌های تبلیغاتی مشارکت کنید. ایجاد یک بودجه می تواند به شما در انتخاب یک امتیاز بر اساس توانایی های مالی کسب و کار کمک کند. می توانید آن را با درآمدهای بالقوه حاصل از سرمایه گذاری در یک فرانشیز مقایسه کنید.

در مورد امتیاز دهنده و روند بازار تحقیق کنید

قبل از تصمیم گیری برای خرید، تحقیقات گسترده ای در مورد فرانشیز دهندگان انجام دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد عملیات تجاری آن، می‌توانید با مراجعه به وب‌سایت برند و فروشگاه‌های دارای حق امتیاز در حال حاضر شروع کنید. منابع آنلاین و کتابخانه محلی خود را برای یک کتابچه راهنمای حق امتیاز بررسی کنید، که معمولاً حاوی اطلاعاتی در مورد امتیازهای موجود است.

همچنین می‌توانید برای مقایسه فرصت‌ها و مشاوره با یک کارگزار حق امتیاز، مربی کسب‌وکار یا مشاور فروش، در نمایشگاه‌های فرانشیز نزدیک خود شرکت کنید. در مرحله بعد، سند افشای حق امتیاز (FDD) را بررسی کنید، که یک منبع مکتوب است که اطلاعات حیاتی را برای سرمایه گذاری آگاهانه در اختیار دارندگان امتیاز قرار می دهد. هنگام در نظر گرفتن فرصت های فرانشیز، تحقیق در مورد بازار نیز ضروری است. موقعیت فرانشیز در بازار و پایداری کسب و کار را بررسی کنید.

یک جلسه با فرانچایز دهنده برگزار کنید

برای به دست آوردن بینش بیشتر در مورد برند و ترتیبات تجاری آن، با یک فرانشیز دهنده درخواست ملاقات کنید. مطمئن شوید که در مورد شرایط و ضوابط قرارداد حق امتیاز صحبت کرده اید. به عنوان مثال، می خواهید بدانید که در چه شرایطی یک امتیاز دهنده می تواند قرارداد را فسخ کند یا درصد حق امتیاز را تغییر دهد. در حالی که قراردادهای حق امتیاز معمولاً برای چندین سال اعمال می شوند، درک شرایط تمدید نیز ضروری است.

با فرانشیز دهنده مذاکره کنید

برای جلسه آماده شوید و شرایط مذاکره در مورد قرارداد حق امتیاز را در نظر بگیرید. ممکن است کمک گرفتن از یک متخصص حقوقی و درخواست کمک از آنها برای بررسی FDD مفید باشد. برای مثال، فرض کنید یک فرانشیز از کسب و کار می خواهد که به روش خاصی فعالیت کند یا ساعات کاری را تعریف می کند. شما می توانید با این شرایط مذاکره کنید تا به توافقی دوجانبه سودمند برسید.

نحوه تامین مالی فرانشیز را تعیین کنید

بسته به قرارداد حق امتیاز، ممکن است شما مسئول راه اندازی یک کسب و کار در یک مکان جدید باشید. فرصت های تامین مالی مانند وام ها و کمک های مالی را در نظر بگیرید. صرف نظر از گزینه ای که انتخاب می کنید، مطمئن شوید که الزامات سرمایه گذاری را درک کرده اید و برنامه ای برای کاهش هزینه ها ایجاد کنید.

قوانین و مقررات فرانشیز

فرانشیز از یک قرارداد حق امتیاز و همچنین بسیاری از مقررات دیگر تشکیل شده است تا اطمینان حاصل شود که هر فرانشیز الزامات تعیین شده توسط کمیسیون تجارت فدرال (FTC) را برآورده می کند.

اگرچه مقررات حق امتیاز از مکانی به مکان دیگر متفاوت است، اما به طور کلی شباهت‌های زیادی با قوانین موجود در ایالات متحده دارند. به عنوان مثال، در ایالات متحده، حق امتیازدادن در سطح ایالتی تنظیم می شود. با این حال، در سال 1979، کمیسیون تجارت فدرال (FTC) یک مقررات فدرال به نام قانون حق امتیاز ایجاد کرد.

قانون فرانشیز یک افشای قانونی است که فرانشیز دهنده باید به فرانشیز گیرندگان احتمالی بدهد. این افشا پیش از اینکه در سال 2007 به سند افشای حق امتیاز تغییر نام داد، به عنوان بخشنامه یکنواخت ارائه حق امتیاز شناخته می شد.

بر اساس قانون فرانشیز، فرانشیز دهنده باید در مورد هرگونه خطر، مزایا یا محدودیت سرمایه گذاری فرانشیز کاملاً شفاف باشد. برای مثال، این اطلاعات شامل کارمزدها و هزینه‌ها، تاریخچه دعوی قضایی، فروشندگان یا تامین‌کنندگان تجاری تایید شده، انتظارات عملکرد مالی تخمینی و سایر جزئیات مهم می‌شود.

نمونه هایی از کسب و کارهای فرانشیز

انواع مختلفی از فرانشیزها در سراسر جهان وجود دارند که به انواع مختلفی از صنایع تعلق دارند. فقط برخی از رایج ترین بخش ها برای فرانشیز عبارتند از:

رستوران ها و هتل ها

تعمیرات و خدمات خودرو

خدمات محیطی

سالن های مو

کمک های بهداشتی و خدمات

تعمیر کامپیوتر و گوشی

فروشگاه های پوشاک

خدمات کودکان

تعمیر و بازسازی منزل

قالی شویی

اثاثیه منزل

خدمات نگهداری و نظافت

حسابداری

پردازش نامه

خدمات تبلیغاتی

حمل و نقل بسته

خدمات پرسنلی

خدمات چاپ

هنگامی که صحبت از برخی از شناخته شده ترین نمونه های فرانشیز در سراسر جهان می شود، ممکن است این برندهای معروف به ذهن خطور کنند:

McDonald’s

Starbucks

Dominos

Anytime Fitness

KFC

Pizza Hut

Subway

Marriott International

Taco Bell

Burger King

Hilton Hotels & Resorts

Wendy’s

H&R Block

Eleven

F45 Training

Century 21

Chick-fil-A

تفاوت بین فرانشیز و سرمایه گذاری مشترک چیست؟

فرانشیز یک ترتیب تجاری است که در آن یک برند معتبر به برند دیگری فرصت استفاده از سیستم تجاری و شهرت برند خود را در قبال هزینه اولیه و حق امتیاز می دهد. در مقایسه، جوینت ونچر توافقی است بین دو کسب و کار برای همکاری با یکدیگر برای سود متقابل، معمولاً با ارائه یک محصول یا خدمات جدید. این شامل ترکیب تلاش ها برای رسیدن به یک هدف یا هدف تجاری است.

آیا یک فرد یا گروه می تواند بیش از یک حق امتیاز داشته باشد؟

بسته به توافقات، یک فرد ممکن است بیش از یک امتیاز از برندهای مختلف را اداره کند. یک فرانشیز همچنین ممکن است دارای چندین امتیاز از یک برند باشد. اگر به این ترتیب تجاری فکر می کنید، اطمینان حاصل کنید که حق امتیازها برای برند معتبر ارزشمند هستند و هدفشان رعایت تمام شرایط قرارداد