بسته‌بندی مواد غذایی و پایداری – ادراک مصرف‌کننده در مقابل. حقایق علمی مرتبط: مروری

چکیده

بسته‌بندی مواد غذایی ایمنی مواد غذایی را حفظ می‌کند و کیفیت مواد غذایی را در سراسر زنجیره تامین تضمین می‌کند. هر دو با عملکرد حفاظتی بسته‌بندی در برابر تاثیرات منفی محیط مانند آسیب مکانیکی، نور یا بخار آب به دست می‌آیند. مواد، فرم و مفاهیم بسته‌بندی به طور گسترده‌ای تغییر می‌کنند، که در نتیجه تاثیر محیطی برای بسته‌بندی را نیز متمایز می‌سازد. این مقاله مروری بر تحقیقات فعلی در مورد درک مشتری اروپایی و چگونگی ارتباط این موضوع با اثرات زیست‌محیطی مواد غذایی سست و غذاهای بسته‌بندی‌شده را ارائه می‌دهد.

مواد در نظر گرفته‌شده عبارتند از پلاستیک، شیشه، فلز و کاغذ / مقوا. این ادراکات با سازگاری با محیط زیست عینی بر اساس معیارهای ارزیابی انتخاب شده ردپای کربن، نرخ بازیافت، نرخ استفاده مجدد و تخریب/تجزیه بیولوژیکی در اروپا مقایسه شده است.

هدف از این مقاله کشف این موضوع است که آیا رابطه‌ای بین درک مشتری و پایداری محیطی ارزیابی‌شده علمی وجود دارد. مصرف کنندگان مواد بسته‌بندی را براساس معیارهای اقتصاد چرخشی، مواد طبیعی و طراحی قضاوت می‌کنند.

تاثیر زیست‌محیطی کاغذ / مقوا و فلز مطابق با اندازه‌گیری علمی مصرف کنندگان ارزیابی می‌شود، در حالی که بسته بندی پلاستیکی دست کم گرفته می شود و شیشه و بسته بندی پلاستیکی زیست تخریب پذیر بسیار بیش از حد تخمین زده می شود.این نتایج نشان می‌دهد که رتبه‌بندی مصرف کنندگان اروپایی و ارزیابی چرخه حیات علمی به طور متفاوت انجام می‌شود.

این تفاوت‌ها عمدتا با مفاهیم نظری قابلیت بازیافت، قابلیت تجزیه بیولوژیکی، و نرخ استفاده مجدد از بسته‌بندی مرتبط هستند. مصرف کنندگان بسته بندی مواد غذایی را با احساسات عاطفی ارزیابی می کنند تا با استفاده از استدلال شناختی.

دانش آن‌ها در مورد اجرای عملی قابلیت بازیافت، قابلیت تجزیه بیولوژیکی و قابلیت استفاده مجدد و همچنین عوامل تاثیر زیست‌محیطی اضافی کم است. در نتیجه، رفتار خرید مصرف کنندگان در بیشتر موارد پایداری زیست‌محیطی کمتری نسبت به قصد دارد.

آموزش‌های یکپارچگی براساس حقایق علمی، اطلاعات شفاف محصول و بسته‌بندی براساس طرح‌های برچسب زدن (برچسب زدن سازگار با محیط‌زیست)و رفتار پایدار می‌تواند به طور بالقوه مصرف کنندگان را در رفتار خرید پایدار خود حمایت کند.

کلید واژه ها: ادراک مصرف کننده.رفتار مصرف کننده.بسته بندی.پایداری.اثرات زیست محیطی.نوشیدنی ها

مقدمه

یکی از مفاهیم اقتصاد پایدار توسط چندین نهاد رسمی به عنوان “اقتصاد سبز” معرفی می شود. این رویکرد سعی دارد سه بعدی پایداری اقتصاد , رفاه انسان , محیط زیست را در نظر بگیرد . یکی از چالش های اقتصاد بهبود کارایی منابع است.

این رویکرد یک راه‌حل نسبی برای افزایش رفاه انسان, از نظر برابری اجتماعی و تقسیم عادلانه و حفظ انعطاف‌پذیری اکوسیستم است( Martin et al. , 2012 ). این بررسی بر بعد پایداری زیست محیطی تمرکز خواهد کرد، بنابراین اصطلاح “پایداری” مترادف برای جنبه های پایداری اکولوژیکی در موارد زیر استفاده می شود.

جنبه های پایداری بسته بندی مواد غذایی و سهم آن در حفظ اکوسیستم و محیط زیست سالم پوشش داده شده است. از این رو سعی شده است تا با بررسی کلی مفاهیم بسته بندی مواد غذایی سازگاری با محیط زیست آنها را ارزیابی کرده و آنها را به این صورت درک کنیم. تمرکز این بررسی بر معیارهای ارزیابی مربوط به مصرف کننده برای بررسی ارتباط آن با “درک” مصرف کنندگان است.

بسته بندی

نقش اصلی بسته بندی مواد غذایی محافظت کافی از مواد غذایی در برابر تأثیرات و آسیب های خارجی است( Schmid and Agulla , 2012 ). بسته بندی باید ایمنی و کیفیت مواد غذایی را در طول مراحل پردازش حمل و نقل، توزیع و ذخیره سازی حفظ کند و در نتیجه از دست دادن و ضایعات مواد غذایی را کاهش دهد. یک عملکرد اضافی، نمایش محصول قبل از خرید است. بنابراین , طراحی بسته بندی و انتخاب مواد باید با دقت مشخص شود .

چهار گروه اصلی از مواد بسته بندی برای تماس مستقیم با مواد غذایی استفاده می شود : شیشه، فلز، کاغذ / مقوا (شامل چوب) و انواع پلاستیک ( Truong , 2019 ). تنوع گسترده پلاستیک ها و مزایای آنها منجر به افزایش تولید شد. در شش دهه، تولید سالانه پلاستیک در سراسر جهان از مواد اولیه فسیلی بکر با ضریب بیش از 20 از 15 میلیون تن به 348 میلیون تن افزایش یافت( Ellen MacArthur Foundation and McKinsey and Company , 2016 ; PlasticsEurope , 2018 )

اروپا به مدت 12 سال حدود 60 میلیون تن پلاستیک بدون تغییر داشت ( PlasticsEurope , 2015 , 2017 ) . با این حال، تقاضا در اروپا در سال 2016 دوباره شروع به افزایش کرد ( PlasticsEurope , 2018 ). کشورهای آلمان، ایتالیا، فرانسه، اسپانیا، بریتانیا و لهستان مسئول 70 درصد تقاضای اروپا هستند( PlasticsEurope , 2018 ).

بنابراین کشورهای فوق الذکر باید بیشترین تمرکز را بر کاهش مستمر پلاستیک های غیر ضروری، بهینه سازی و توسعه فرآیندها و همچنین اجرای مفاهیم پایدار داشته باشند. این نیاز توسط مصرف کنندگان اروپایی نیز به رسمیت شناخته شده است.

ادراک مصرف کنندگان از بسته بندی

اثرات زیست محیطی محصولات خانگی برای مصرف کنندگان اهمیت بیشتری پیدا می کند( Lazzarini et al. , 2016 ). به اصطلاح “Bashing پلاستیک” به رایج ترین کالاهای خانگی می رسد: غذا . احتمالاً به دلیل افزایش آلودگی پلاستیکی زمینی و آبی، مصرف کنندگان بیشتر از بسته بندی مواد غذایی آگاه هستند. آنها انتظارات خود را از صنعت برای توسعه و استفاده از جایگزین های بسته بندی پایدارتر افزایش می دهند( PlasticsEurope , 2017 , 2018 ; Brovensiepen et al. , 2018 ).

بسته بندی اخیراً به شدت تغییر کرده است، به ویژه در نتیجه دسترسی نامحدود مصرف کنندگان به اطلاعات( Sandu , 2014 ). مصرف کنندگان بسته بندی هایی را می خواهند که باعث ضایعات کمتری شود،مواد بازیافتی را در خود جای داده و در صورت خالی بودن قابل بازیافت باشد. مصرف کنندگان تمایل بیشتری به خرید غذاهای بدون بسته بندی یا آن‌هایی که در بسته‌بندی سنتی مثل شیشه، کاغذ / مقوا، بسته‌بندی بازیافت شده و نیز آن‌هایی که مواد بسته‌بندی را کاهش می‌دهند، به جای محصولات در بسته‌بندی‌های پلاستیکی دارند( Brovensiepen et al. , 2018 ; Statista , 2017 , 2018 a ).

از نظر “نیاز مصرف کنندگان و نیازهای زیست محیطی” تحقیق و توسعه مفاهیم جدید پلاستیک و بسته بندی در حال پیشرفت است. مفاهیم مختلف مانند فیلم های خوراکی، پلاستیک های ساخته شده از منابع تجدید پذیر، پلاستیک های زیست تخریب پذیر، بسته بندی هوشمند و امکانات بازیافت جدید در عمل کاربرد بیشتری پیدا می کنند

( Holman et al. , 2018 ; Lange , 2017 ; Muller and Schmid , 2019 ).

در کل مصرف کنندگان نوآوری‌های جدید بسته‌بندی را قبول می‌کنند ( Brovensiepen et al. , 2018 ) . مواد بسته بندی سنتی تأثیرات محیطی کاملاً متفاوتی در رابطه با ردپای کربن دارند که مجموع انتشار گازهای گلخانه ای (GHG)، میزان از دست رفتن مواد غذایی و ضایعات، زیست تخریب پذیری/تجزیه و طول عمر را توصیف می کند.

به همین ترتیب، مفاهیم و اختراعات جدید و جایگزین در معیارهای ذکر شده در بالا بسیار متفاوت است. جدا از مواد بسته بندی , از نظر مصرف کننده , بسته بندی بیش از حد به خصوص برای میوه ها و سبزیجات تازه استفاده می شود . به نظر مصرف کنندگان ” آنها به خوبی در مورد اجتناب از بسته بندی مطلع هستند ، اما می توانند این کار را به میزان کمتری نسبت به آنچه که می خواهند انجام دهند. مصرف کنندگان صنعت را مسئول اجتناب از بسته بندی می دانند( Brovensiepen et al. , 2018 ; European Commission , 2014 ; Statista , 2018 a ). غذای بدون بسته بندی به عنوان پایدارترین گزینه توسط مصرف کنندگان در نظر گرفته می شود( Brovensiepen et al. , 2018 ; Statista , 2018 a ).

تراکم تحقیق در ادراک مصرف کننده

بسیاری از نظرسنجی‌ها ترجیحات مصرف‌کننده برای بسته‌بندی مواد غذایی را به طور کلی مورد بررسی قرار دادند، با این حال تنها چند مطالعه مختلف ادراکات و دانش مصرف‌کننده را در مورد پایداری نسبت به مواد غذایی شل و رایج‌ترین مواد بسته‌بندی مواد غذایی: پلاستیک، شیشه، فلز و کاغذ بررسی کردند. لیند، اولسون و ویلیامز (2016) درک مصرف کنندگان سوئدی و دانش جنبه های زیست محیطی بسته بندی مواد غذایی را بر اساس نظرسنجی مصرف کنندگان بررسی کردند.

این مطالعه همه عوامل پایداری عمومی را در نظر گرفت و آنها را با نتایج نظرسنجی مصرف کننده مرتبط کرد. به عنوان نتیجه، نگرانی های زیست محیطی بسته بندی تحت سلطه جنبه های مرتبط با مواد است. Orset Barret و Lemaire (2017) مصرف کنندگان فرانسوی “تمایل به پرداخت برای پلاستیک های مختلف بسته بندی آب” را ارزیابی کردند. این مطالعه نشان می دهد که مصرف کنندگان نگرش مثبتی نسبت به پلاستیک های بازیافتی و زیست تخریب پذیر دارند( Orset et al. , 2017 ).

هدف

این مقاله باید به این سوال پاسخ دهد که آیا مصرف کنندگان به درستی در مورد جنبه های پایداری زیست محیطی بسته بندی مواد غذایی مطلع هستند یا خیر. بنابراین , این بررسی اجمالی تحقیقات جاری در مورد پایداری بسته بندی را در مقایسه با درک و دانش مصرف کنندگان اروپایی در مورد پایداری مواد غذایی بسته بندی نشده و پلاستیک , شیشه , فلز و کاغذ / مقوا به عنوان مواد بسته بندی مواد غذایی خلاصه می کند .

هدف این مقاله بررسی اینکه آیا با استفاده از معیارهای ارزیابی ردپای کربن , نرخ بازیافت , نرخ استفاده مجدد و زیست تخریب پذیری / تجزیه و طول عمر در اروپا , ارتباطی بین ادراک ذهنی مصرف کننده و حقایق پایداری علمی عینی وجود دارد یا خیر .

رفتار خرید آگاهانه و ناآگاهانه نیز شرح داده شده و گنجانده شده است. بر اساس دانش نویسندگان , ارزیابی هایی برای مقایسه مستقیم پایداری بسته بندی مواد غذایی از دیدگاه علمی و درک مصرف کننده در دسترس نیست .

پیوند ادراک مصرف کننده و حقایق علمی پایداری می تواند به اجرای موفقیت آمیز مفاهیم بسته بندی پایدار کمک کند. این کمک می تواند به سیاست گذاران و مدیران در تدوین استراتژی هایی برای تشویق خرید پایدار کمک کند. علاوه بر این، درک بهتری از پتانسیل تفسیر نادرست بسته بندی محصول را تقویت می کند که می تواند از طراحان بسته بندی در توسعه بسته ها با همسویی بهتر با ادراک مصرف کنندگان حمایت کند.

روش شناسی

در این مقاله مواد غذایی شل و مواد بسته بندی منتخب پلاستیک , شیشه , فلز و کاغذ / مقوا با توجه به روند فعلی جایگزینی پلاستیک با بسته بندی سنتی انتخاب شدند . این جایگزین ها با یک جستجوی اساسی که علاوه بر آن معیارهای ارزیابی بسته بندی را تعیین می کند، ایجاد شد (جدول 1 را ببینید).

جستجوی اساسی روشن کرد که ارزیابی‌های چرخه حیات (LCAs) اغلب از این معیارها استفاده می‌کنند و مصرف‌کنندگان اغلب از آنها به عنوان مرجع برای ارزیابی خود استفاده می‌کنند. این انتخاب با در نظر گرفتن مهمترین معیارهای بسته بندی پایدار برای مصرف کنندگان با هدف مقایسه بیشتر داده های علمی با درک مصرف کننده انجام شده است( Brovensiepen et al. , 2018 ; Statista , 2018 a ).

تاکید ویژه بر گنجاندن اثرات مستقیم و غیرمستقیم زیست محیطی در این معیارها شد. با توجه به پتانسیل گرمایش جهانی(GWP ) , منابع تجدیدپذیر در محاسبات گنجانده شده است و فقط انتشاراتی که LCAهای مطابق با DIN EN ISO 14040 و DIN EN ISO 14044 هستند در نظر گرفته می شوند.

اینها اثرات زیست محیطی بالقوه محصولات را در کل چرخه عمرشان با تعریف اصول و چارچوب و الزامات و دستورالعمل ها به ترتیب ارزیابی می کنند

 ( ISO 14040 : 2006 , 2006 , ISO 14044 : 2006 , 2006 ). برای بازیابی داده ها، روایی مرور ادبیات انجام شد. ابتدا مروری کلی بر موضوع با استفاده از پایگاه های مختلف علمی بدست آمد. برای جستجو، کلمات کلیدی از پیش انتخاب شده “بسته بندی مواد غذایی” و “مصرف کننده” با استفاده از ترکیبات و یا با “پایدار”، “تأثیر زیست محیطی”، “بسته بندی”، “سبز”، “ادراک”، “رفتار”، “پاسخ” ” دانش ”  استفاده شدند.

موارد تکراری و همچنین مطالعاتی که حاوی اطلاعاتی در مورد موضوع این مقاله نبودند حذف شدند. در این مرحله مطالعات Lindh et al. , Orset et al. , Fernqvist et al. ( 2015 and Steenis , van Herpen , van der Lans , Lighart and van Trijp ( 2017 ) یافت شدند که حاوی بیشترین داده ها در مورد درک مصرف کننده از بسته بندی مواد غذایی هستند.

ثانیا، اطلاعات پایداری بسته بندی و درک مصرف کننده به طور جداگانه ایجاد شد. تراکم اطلاعات پایداری بسته بندی مواد غذایی به طور قابل توجهی بالاتر از تراکم اطلاعات درک مصرف کننده از بسته بندی مواد غذایی است.

برای درک مصرف کننده، تمرکز در اولین مرور کلی، به دست آوردن داده هایی از مطالعات اروپایی بود که در آن مصرف کنندگان پایداری بسته بندی مواد غذایی را ارزیابی می کنند. با این حال، تراکم مطالعه محدود است و در نتیجه تحقیق دوم به عوامل مؤثر بر درک مصرف کنندگان: محیط و ویژگی های مواد گسترش می یابد.

برای بازیابی اطلاعات بیشتر درباره درک مصرف کنندگان از بسته بندی مواد غذایی، اطلاعات منتشر شده و منتشر نشده دانشگاه ها، مؤسسات و مراکز تحقیقاتی به دست آمد. همچنین با افراد مسئول تماس گرفته شد.

این داده ها برای ارزیابی کیفیت اطلاعات و تکمیل آنها با داده های کمیسیون اروپا تجزیه و تحلیل و خلاصه شدند.

بررسی ادبیات سیستماتیک جدید برای پایداری بسته بندی انجام شد و مشابه مورد اول انجام شد.کلیدواژه های جدید مورد استفاده عبارت بودند از “بسته بندی مواد غذایی” یا “پایداری” و موارد زیر که از طریق ترکیبات AND به هم متصل شدند: “ردپای کربن”، “اکولوژیک”، “قابل بازیافت”، “شیشه”، “کاغذ”، “پلاستیک” و “فلز”.جستجوی روایتی در اداره آمار جوامع اروپایی (یورواستات) و آژانس های فدرال شامل شد. این تحقیقات اساس این مقاله را تشکیل می دهند. .در طول اتصال داده‌های به‌دست‌آمده, این پایه با جستجوهای اضافی برای اطلاعات خاص, در صورت وجود, تکمیل شد.

پایداری زیست محیطی بسته بندی مواد غذایی

این بخش تأثیرات زیست محیطی مواد غذایی شل و مواد بسته بندی مواد غذایی از پلاستیک، شیشه، فلز و کاغذ/مقوا را خلاصه می کند. این یک نمای کلی از تحقیقات جاری ارائه می دهد، به طور خلاصه ویژگی های اساسی مواد بسته بندی را توصیف می کند، معیارهای ارزیابی را مورد بحث قرار می دهد (جدول 1 را ببینید) و مزایا و معایب بیشتر را در نظر می گیرد.

پلاستیک ها

پلاستیک ها از پلیمرهایی ساخته شده اند که از مونومرهایی تشکیل شده است که با پیوندهای شیمیایی به هم متصل شده اند. ساختار و ویژگی های پلاستیک بسته به ترکیب تغییر می کند.

این تفاوت ها می توانند متمایز باشند و امکان دسته بندی به سه گروه را فراهم کنند: ترموست، ترموپلاستیک ها و الاستومرها. لاستیک های ترموست را نمی توان بعد از شکل دادن بیشتر تغییر شکل داد. ترموپلاستیک ها را می توان بدون تغییر خواص مکانیکی مجددا ذوب و بازیافت کرد( American Chemistry Council , 2018 ; Ensinger , 2018 ).

پلاستیک های الاستومری می توانند تغییر شکل داده و به شکل اولیه برگردند( Ensinger , 2018 ).

طیف گسترده ای از ترموپلاستیک ها برای بسته بندی مواد غذایی استفاده می شود. برخی از رایج ترین پلاستیک ها پلی پروپیلن (PP)، پلی اتیلن ترفتالات (PET) و پلی لاکتیک اسید (PLA) هستند (Muthu, 2016). PP رایج ترین پلاستیک مورد استفاده در اروپا است و برای کاربردهای ساختاری کم استحکام مانند ظروف و بسته بندی ها استفاده می شود( Hahladakis and Iacovidou , 2018 ; PlasticsEurope , 2018 ).

PET به طور گسترده ای به عنوان جایگزینی برای شیشه در بطری های نوشیدنی و برای بسته بندی مواد غذایی استفاده می شود( Hahladakis and Iacovidou , 2018 ) . PLA رایج ترین جایگزین پلاستیک زیست تخریب پذیر مورد استفاده برای پلاستیک های مبتنی بر فسیل مانند PET است ( Madival et al. , 2009 ).

علاوه بر این، PET و PLA معمولاً برای بطری‌ها و PP برای سایر انواع بسته‌بندی مانند ظروف استفاده می‌شوند( Hahladakis and Iacovidou , 2018 ). تولید ظروف PP باعث تولید GWP برابر با 3.94 کیلوگرم CO2/kg می شود  ( Gallego – Schmid et al. , 2019 ) .

در مقایسه، تولید بطری‌های PET باعث تولید متوسط ​​GWP 2.95 کیلوگرم CO2 eq./kg و بطری‌های PLA میانگین GWP 3.05 کیلوگرم معادل CO2 می‌شود( CastroAguirre et al. , 2016 ; Madival et al. , 2009 ). GWP بطری های PET قابل استفاده مجدد، که می توانند تا 25 بار دوباره پر شوند، تا 70 درصد کمتر است

( Detzel et al. , 2010 ; Heimrich , 2019 ). GWP تولید PET و PLA تفاوت قابل توجهی ندارد. بنابراین، مزیت زیست محیطی PLA در زیست تخریب پذیری آن تحت کمپوست صنعتی (IC) و منشاء آن از منابع تجدید پذیر دیده می شود.به دلیل نشتی به طبیعت، IC باید با دقت در نظر گرفته شود

 ( Napper and Thompson , 2019 ; PlasticsEurope , 2017 ). دماهای بالا برای کمپوست PLA لازم است تا بتوان آن را در دمای 50 تا60 درجه سانتیگراد تجزیه کرد( Tokiwa and Calabia , 2006 ). در خاک این پلاستیک بسیار آهسته تجزیه می شود زیرا دمای خاک کمتر از 30 درجه سانتی گراد است

( Adhikari et al. , 2016 ; Karamanlioglu et al. , 2017 ; Muniyasamy et al. , 2016 ; Rudnik , 2019 ; Shogrena et al. , 2003 )

تجزیه پذیری در سیستم های آبی هنوز به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است( Karamanlioglu et al. , 2017 ).

با این حال، مطالعات اخیر نشان دهنده تجزیه پذیری زیستی ضعیف است( Burgstaller et al. , 2018 ). بنابراین، PLA در طبیعت احتمالاً مشابه PET تجزیه می شود که در برابر تخریب زیست محیطی بسیار مقاوم است و در قطعات کوچک تجزیه می شود که می تواند حدود 450 سال دوام بیاورد( Bertling , 2019 ; Orset et al. , 2017 ). اگرچه، باکتری Ideonella sakaiensis 201 – F6 امکان تجزیه زیستی PET را فراهم می کند( Orzan et al. , 2018 ).

از PET به عنوان منبع کربن توسط دو آنزیم استفاده می کندPET هیدرولاز   (PETase ) و مونو ( 2 – هیدروکسی اتیل ) ترپتالیک اسید هیدرولاز (MHETase ) به مونومرهای غیر خطرناک تبدیل می شوند. این آنزیم‌ها پتانسیل استفاده در کاربردهای فناوری آینده برای سیستم‌های تجزیه زیستی PET را دارند( Yoshida et al. , 2016 ). تا همین اواخر، PLA به اندازه PET و PP رایج نبود( Mangaraj et al. , 2018 ; Orset et al. , 2017 ).

به همین دلیل، هیچ زیرساخت و سیستم بازیافت کافی برای PLA به طور یکسان در سراسر اروپا ایجاد نشده است( Burgstaller et al. , 2018 ).

در حال حاضر PLA نه برای بازیافت طبقه بندی می شود و نه با زباله های آلی کمپوست می شودبنابراین اغلب با پلاستیک های دیگر به عنوان آلاینده ختم می شود و کیفیت پلاستیک های آینده را کاهش می دهد( Burgstaller et al. , 2018 ; Hahladakis and Iacovidou , 2018 ; Hiebel et al. , 2017 ; Orset et al. , 2017 ; Samper et al. , 2018 )

این مثال نشان می دهد که تنوع مواد پلاستیکی می تواند بازیافت را پیچیده کند و تضمین کیفیت ثابت را دشوار کند( Kaiser et al. , 2017 ). بنابراین , با سیستم بازیافت فعلی , نرخ بازیافت بالا امکان پذیر نیست . تنها پلاستیکی که می تواند با سرعت بالا و بدون آلاینده ها بازیافت شود PET است( Jelse et al. , 2009 ; Schneider , 2017 ).

در اروپا 19.6 درصد از پلاستیک پس از مصرف در داخل اروپا بازیافت می شود و 11.5 درصد صادر می شود( PlasticsEurope , 2018 ) .مطابق شکل 1 نرخ دفن زباله، بازیابی و بازیافت بین کشورهای عضو به شدت متفاوت است.

در بین شش کشوری که 70 درصد تقاضای اروپا را در سال 2016 پوشش می دهند، تنها آلمان کمتر از 1 درصد زباله های پلاستیکی پس از مصرف را دفن می کند که ناشی از محدودیت های دفن زباله در این کشور است( PlasticsEurope , 2018 ).

محدودیت دفن زباله یک اقدام مهم است زیرا 70 درصد زباله های جهانی هنوز در حال دفن هستند( Periathamby , and Law , 2020 ). از این تعداد تنها 4 درصد در شرایط کنترل شده دفن می شوند که بیشتر در کشورهای پردرآمد است( Periathamby , and Law , 2020 ).

دفن بی رویه زباله در کشورهای کم درآمد منجر به مسائل منفی کل اقتصاد می شود( Periathamby , and Law , 2020 ). این شامل تخریب محیطی مانند آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی به دلیل شیرابه است که می تواند توسط بسته بندی فلزی ایجاد شود( Periathamby , and Law , 2020 ). شیرابه آلاینده هایی مانند فلزات سنگین را به نزدیک ترین رودخانه و در نتیجه به اکوسیستم آبی منتقل می کند( Periathamby , and Law , 2020 ).

علاوه بر این، مناطق دفن زباله در مجاورت رودخانه ها زباله را از دست می دهند که می تواند وارد اقیانوس شود( Periathamby , and Law , 2020 ). بسته بندی های پلاستیکی مواد غذایی نیز به این آلودگی زیست محیطی کمک می کند. بنابراین نیاز به بسته بندی سازگار با محیط زیست در حال رشد مداوم است ( Seo et al. , 2016 ).

اثرات نامطلوب زیست‌محیطی مرتبط با چرخه عمر پلاستیک‌ها و بسته‌بندی‌های پلاستیکی به دلیل افزایش حجم زباله و عملکرد نادرست سیستم اقتصاد چرخشی در حال افزایش است. علاوه بر موارد دیگر، انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) مرتبط با تولید و سوزاندن، زباله های پلاستیکی بیشتری وارد اکوسیستم شده و تعادل آن را به خطر می اندازد( Ostle et al. , 2019 ; PlasticsEurope , 2017 ; Windsor et al. , 2019 ).

شیشه

ظروف شیشه ای از ماسه، کربنات کلسیم، خاکستر و سنگ آهک تولید می شوند( Holman et al. , 2018 ; Muthu , 2016 ) . این مواد خام با دمای 900 تا1600 درجه سانتیگراد مذاب و با هوای فشرده تشکیل می شوند ( Holman et al. , 2018 ).

شیشه داغ توسط یک اجاق حرارتی تا حدود 600 درجه سانتیگراد گرم می شود و به آرامی تا دمای 60 درجه سانتیگراد خنک می شود تا از خنک شدن یکنواخت اطمینان حاصل شود( Cicheki et al. , 2018 ).

تاثیر انرژی بالا و دی اکسید کربنی که در طی فرآیند از شیشه خارج می شود باعث GWP بالا می شود. LCA روغن و شراب در بطری های شیشه ای طیف گسترده ای از اطلاعات را در مورد اثرات زیست محیطی شیشه ارائه می دهد. با گرفتن اطلاعات از این مطالعات، یک رابطه متقابل خطی از GWP و وزن یک بطری شیشه ای از تولید نشان داده شده است (شکل 2 را ببینید). با گرفتن اطلاعات از این مطالعات، یک رابطه متقابل خطی از GWP و وزن یک بطری شیشه ای از تولید نشان داده شده است (شکل 2 را ببینید). استفاده از فرمول شکل 2 به این نتیجه می رسد که معادل 0.898 کیلوگرمCO2  (کیلوگرم شیشه) در طول تولید بطری تولید می شود که با ارزش مطالعه

( 2003 ) Enviros  قابل مقایسه است . از این رو، تولید یک بطری شیشه ای با وزن متوسط ​​0.330 کیلوگرم  ( Muthu , 2016 )باعث ایجاد GWP معادل 0.296 کیلوگرم CO2 می شود. با تجزیه و تحلیل این GWP در ارتباط با GWP کل فرآیند بطری سازی، تأثیر GWP بین 42 تا 82 درصد متغیر است( Bonamente et al. , 2016 ; Vazquez – Rowe et al. , 2013 ) . از آنجا که هیچ قاعده ای نمی توان از این نسبت با توجه به وزن بطری ایجاد کرد ( Fusi et al. , 2014 ; Meneses et al. , 2016 ; Navarro et al. , 2018 ; Vazquez – Rowe et al. , 2013 )، عوامل دیگری مسئول این طیف وسیع درصد هستند. این می تواند حقایقی مانند مواد بسته بندی اضافی یا ماشین آلات استفاده شده باشد، که مقدار لازم برق و / یا سوخت و سایر ورودی ها را تغییر می دهد .

با توجه به تاثیر زیاد تولید بطری و وزن خود بطری بر LCA، کاهش GWP شیشه را می توان با کاهش وزن ظروف شیشه ای انجام داد. در مورد شیشه، این می تواند فرصتی برای بهینه سازی طراحی بسته بندی باشد. با کاهش وزن بیش از 20 % , GWP را می توان تا 9.43 % کاهش داد ( Bonamente et al. , 2016 ).

با این حال، کاهش وزن محدود است، زیرا بطری های شیشه ای خیلی نازک می توانند سریع تر بشکنند. پایان عمر (EOL) شیشه را می توان در بازیافت و دفن زباله جدا کرد. بازیافت شیشه در پنج مرحله انجام می شود: (1) جدا کردن شیشه بر اساس رنگ، ( 2 ) خرد کردن شیشه به قطعات (cullet ) و حذف آلاینده های مواد ، ( 3 ) اختلاط 90 % از کولت با مواد خام بکر (4) ذوب مخلوط در 1350 تا1400درجه سانتی گراد و (5) تشکیل شیشه جدید( Geueke et al. , 2018 ).

بسته به مرزهای سیستم در نظر گرفته شده، فرآیند بازیافت شیشه معادل 0.529 کیلوگرم CO2 تولید می کند. / (کیلوگرم شیشه) ( Meneses et al. , 2016 ; Glass , 2019 ) . این کار 40 درصد کمتر دی اکسید کربن در مقایسه با فرآیند خام خام آزاد می کند. یک بطری شیشه ای را می توان تا 50 بار استفاده مجدد کرد که GWP را 85٪ کاهش می دهد ( Umweltbundesamt , 2017 ). با توجه به مطالعات مختلف، نرخ بازیافت شیشه افزایش یافته است ( Bonamente et al. , 2016 ; EUROPEN , 2013 ; Eurostat , 2019 ; Frankowska et al. , 2019 ; Lee et al. , 2018 ; Meneses et al. , 2016 )

و بسیاری از کشورها قبلاً به اولین هدف اتحادیه اروپا 70 درصد دست یافته اند که باید تا سال 2025 محقق شود ( Lee et al. , 2018 ) (جدول 2 را ببینید).

افزایش نرخ بازیافت به معنای کاهش GWP است. به عنوان مثال، افزایش نرخ بازیافت شیشه در اسپانیا به میزان 25 درصد، GWP را تا 11 درصد کاهش می دهد ( Meneses et al. , 2016 ). از آنجایی که شیشه تجزیه نمی شود، سیستم کمپوست امکان پذیر نیست ( Jelse et al. , 2009 ). در عوض، با نیروهای طبیعی فرسایش می یابد و به شن تجزیه می شود که می تواند دوباره بازیافت شود.

فلز

متداول ترین فلز برای بسته بندی مواد غذایی ورق قلع و آلومینیوم (Al) است. Al یکی از ایمن ترین گزینه های بسته بندی است، با این حال تحت تأثیر اسیدیته است. بنابراین با فولاد آلیاژ شده و با پلاستیک روکش می شود ( Muthu , 2016 ).

ورق قلع نیز با قلع آلیاژ شده و در داخل با پلاستیک پوشانده شده است. این مراحل ساخت هم از خوردگی قوطی توسط مواد غذایی با محتوای بالای  ( Muthu , 2016 ; Lebensmitteldose , 2019 )و هم از فرار یون های فلزی به غذا جلوگیری می کند ( Geueke et al. , 2018 ). برای تولید یک بطری قلع GWP معادل 0.245 کیلوگرم CO2 است. / 0.093 کیلوگرم منتشر می شود ( Navarro et al. , 2018 ).

علاوه بر این، پردازش مواد غذایی باید در نظر گرفته شود زیرا فلز اغلب برای بسته بندی مواد غذایی باید از قبل تصفیه شود. شکل 3 نشان می دهد که فرآوری مواد غذایی تأثیر زیست محیطی بیشتری بر محصولات کنسرو دارد. فرآیند کنسرو کردن در مقایسه با سایر مراحل مادام العمر کالاهای کنسرو سهم اصلی را دارد. به خصوص , بسته بندی قوطی می تواند تا 41 % از کل GWP محصول بسته بندی را ایجاد کند . مقدار زیادی فلز به دلیل جمع آوری ناقص زباله ها از بین می رود (Graedel et al., 2011) که باعث افزایش GWP می شود. برای بازیافت فلز، زباله ها دسته بندی، تمیز، ذوب و ریخته گری می شوند. بیشتر آن قابل بازیافت است، با این حال، آلیاژها و پوشش ها مشکل ساز هستند ( Muthu , 2016 ).

در اروپا در سال 2017 تخمین زده می شود که 80 درصد ضایعات بسته بندی فلزی بازیافت شده است ( Eurostat , 2019 ). مسلماً نرخ بازیافت در هر کشور عضو متفاوت است. به عنوان مثال، در سال 2017 کرواسی 16 درصد، لهستان 62 درصد و بلژیک 99 درصد از بسته بندی های فلزی را بازیافت کردند( Eurostat , 2019 ) .

در طبیعت فلز از طریق یک فرآیند الکتروشیمیایی که توسط یک بیوفیلم میکروبی القا می شود خورده می شود ( Muthu , 2016 ). این میکروب ها به حدود 200 سال نیاز دارند تا یک قوطی AL را تجزیه کنند ( Bertling , 2019 ). سریع تر از تجزیه زیستی کاغذ و مقوا است زیرا از منابع آلی ساخته شده است.

کاغذ و مقوا

کاغذ و مقوا از چوب، گیاهان و ضایعات کاغذ و مقوا بازیافتی ساخته شده است ( Muthu , 2016 ). این باعث اشغال زیاد زمین می شود و تولید تقاضای انرژی تجمعی بالایی دارد ( Dalla Riva et al. , 2017 ).

ماهیت آبدوست و تخلخل کاغذ باعث می شود که برای ایمنی و کیفیت مواد غذایی پوشاندن آن با مواد دیگری مانند پلاستیک و آلومینیوم ضروری باشد ( Muthu , 2016 ). در آلمان، کاغذ و مقوا برای بسته بندی بیشترین بخش تولید سرانه را تشکیل می دهند ( Verband Deutscher Papierfabriken e . V . , 2019 ) .

برای تولید کاغذ و مقوا، محدوده مقادیر بالای CO2 در چندین مطالعه تعیین شد. در مورد تولید تخته موجدار 0.03 کیلوگرمی برای موج سواری، مقادیر متفاوت است و معادل 0.032 کیلوگرم CO2 است ( Finnegan et al. , 2017 ) معادل 0.14 کیلوگرم CO2  ( Sheane et al. , 2011 ) یا معادل 0.38 کیلوگرم CO2 ( Flysjo , 2012 ).

این طیف گسترده در فرآیند بازیافت زباله های کاغذ نیز منعکس می شود. این عمدتا به منابع انرژی مختلف برای آسیاب ها مربوط می شود مانند زیست توده یا سوخت های فسیلی، و اشکال مختلف انرژی، مانند گرما یا برق ( Merrild et al. , 2009 ).

در طی فرآیند بازیافت، غلظت فلزاتی مانند روی ( Zn ) ، نیکل ( Ni ) یا مس ( Cu ) می تواند افزایش یابد. این فلزات به دلیل مقدار pH و غلظت نمک پوشش های کاغذ و مواد غذایی از بسته بندی مواد غذایی به داخل کاغذ حرکت می کنند.

این پوشش ها تجزیه پذیری و بازیافت کاغذ و مقوا را کاهش می دهند ( Muthu , 2016 ). در اروپا الیاف کاغذ به طور متوسط 3.6 بار استفاده می شود. کاغذ که سهم 41 درصدی را به خود اختصاص داده است با 22 درصد جمع آوری نشده ( European Paper Recycling Council , 2017 ) بیشترین بخش از کل زباله را تشکیل می دهد ( Eurostat , 2019 ).

تجزیه یک کارتن به سه ماه نیاز دارد در حالی که تجزیه یک جعبه مقوایی به دو ماه نیاز دارد که با زمان تخریب هسته سیب قابل مقایسه است ( Bertling et al. , 2018 ). بسته بندی های کاغذی و کاغذی بیشترین بازیافت را در اروپا در سال 2017 داشتند.

مقادیر تقریباً همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا، به استثنای بسیار اندک، در محدوده نرخ بازیافت اتحادیه اروپا – 28 84.8 درصد است (شکل 4 را ببینید). همانطور که برای بسته بندی های پلاستیکی , شیشه ای , فلزی و کاغذی ارائه و ذکر شد , این نوع داده ها قابل مقایسه هستند و می توان از آنها برای نتیجه گیری نهایی استفاده کرد . سخت است، اینها برای مواد غذایی شل موجود نیستند.

مواد غذایی شل

عمده‌ترین گروه‌های غذایی که می‌توان بدون بسته‌بندی خریداری کرد، محصولات پخته شده، میوه‌ها، سبزیجات، آجیل و خشکبار مانند رشته فرنگی است( Beitzen – Heineke et al. , 2017 ; Fernqvist et al. , 2015 ; Statista , 2017 ). با توجه به اینکه اخیراً تعداد فروشگاه های مواد غذایی بسته بندی صفر در حال افزایش است. مصرف کننده می تواند محصول را در ظروف خود در آنجا پر کند ( Beitzen – Heineke et al. , 2017 ; Statista , 2016 ). علاوه بر این، سوپرمارکت های تاسیس شده گزینه هایی را برای خرید گوشت و پنیر از پیشخوان اغذیه فروشی ها در ظروف خصوصی ارائه کرده اند ( Fachverlag GmbH , 2019 ).

سبزیجات تازه ذاتاً GWP کمتری نسبت به همتای فرآوری شده خود ندارند. به عنوان مثال، اگر گوجه فرنگی تازه در گلخانه کشت شود و گوجه فرنگی کنسرو شده وارد شود، گوجه فرنگی تازه تأثیر بیشتری بر GWP نسبت به گوجه فرنگی کنسرو دارد. به ازای هر کیلوگرم سبزیجات، به طور متوسط معادل ​​0.38 کیلوگرم CO2 از زباله های خانگی ساطع می شوند( Frankowska et al. , 2019 ) (جدول 3 را ببینید).

در مقابل پیاز ترشی تاثیری 2.3 برابر بیشتر از پیاز تازه دارد ( Frankowska et al. , 2019 ). هر چه منابع کمتری برای تولید اولیه غذا مورد نیاز باشد، GWP آن کمتر است. همین همبستگی در مورد GWP ضایعات این غذا نیز صدق می کند. بنابراین GWP ضایعات میوه ها و سبزیجات تازه در مقایسه با سایر غذاها پایین است.

GWP پنیر، ماهی و به ویژه گوشت و همچنین ضایعات آنها به طور قابل توجهی بالاتر است زیرا تهیه این غذاها منابع بیشتری دارد( Center for Sustainable Systems and University of Michigan , 2018 ; Heller et al. , 2018 ; Sheane et al. , 2011 ; Wikstrom et al. , 2019 )

اثرات زیست محیطی بیشتر، به دلیل GWP بالاتر، عمدتاً ناشی از تولید و فرآوری این محصولات با منشاء حیوانی است ( Heller et al. , 2018 ) .بسته بندی از قبل، متناسب با نیاز محصول، می تواند ضایعات غذایی گوشت گاو را از 34 درصد به 18 درصد کاهش دهد ( Lord , 2016 ).

پتانسیل بسته بندی به حداقل رساندن ضایعات مواد غذایی نشان می دهد که چه مقدار ضایعات غذایی می تواند توسط مواد غذایی شل یا بسته بندی ناکافی ایجاد شود. اثرات زیست محیطی مرتبط با این ضایعات به خصوص برای گروه های غذایی فوق الذکر زیاد است. در طول زنجیره ارزش غذایی اروپا، خانوارها منبع اصلی ضایعات مواد غذایی هستند که باعث ایجاد 53 درصد می شود ( Stenmarck et al. , 2016 ).

حدود نیمی از ضایعات مواد غذایی در خانوارها قابل اجتناب است ( Hubsch and Adlwarth , 2017 ). دلایل مختلف ضایعات مواد غذایی خانگی عبارتند از: غذا دیگر مورد نیاز نیست، “بهترین تاریخ مصرف” گذشته است، و همچنین قسمت هایی که همیشه خورده نمی شوند مانند پوست سیب زمینی، و قسمت هایی که خوراکی نیستند مانند پوسته تخم مرغ

 ( Aschemann – Witzel et al. , 2015 ; Facchini et al. , 2018 ; Frankowska et al. , 2019 ; Gustavsson et al. , 2011 ; Heller et al. , 2018 ; Wohner et al. , 2019 )

علاوه بر این، 34 درصد از زباله های شهری تولید شده در سال 2014 به محل های دفن زباله رفت ( European Environment Agency , 2016 ) اگر 1 کیلوگرم از زباله های خانگی مخلوط در شرایط بی هوازی کمپوست شود، معادل حدود 1.5 کیلوگرم CO2 است. / کیلوگرم تولید می شود ( Lundie and Peters , 2005 ). د

ر سال 2012، این منجر به ضایعات مواد غذایی قابل اجتناب با یک نفر معادل 69 کیلوگرم CO2 در هنگام سوزاندن شد. در مورد دفن زباله , CO2 آزاد شده حتی بیشتر است ( ICF , 2019 ; Stenmarck et al. , 2016 ).

ادراک مصرف کننده

از دیدگاه مصرف کنندگان، بسته بندی پایدار یک طراحی بسته بندی است که دوستی محیط زیست را نشان می دهد (Magnier et al., 2015). اکثر مصرف کنندگان اظهار می دارند که بسته بندی مواد غذایی نقش مهمی در انتخاب محصول آنها دارد. این ارتباط در سال های اخیر افزایش یافته است و در آینده بیشتر خواهد شد (Brovensiepen et al., 2018; Statista, 2018a).

Pric waterhouseCoopers GmbH پتانسیل بهبود اقتصاد چرخشی بسته بندی مواد غذایی در آلمان را بررسی کرد. آنها بررسی کردند که 77 درصد از مصرف کنندگان حاضر به پرداخت هزینه بیشتر برای بسته بندی سازگار با محیط زیست نیستند (Brovensiepen et al., 2018). این نگرش در مطالعه دیگری منعکس شده است که در آلمان نیز انجام شده است (Statista, 2018a). از این رو، بسته بندی مواد غذایی پایدار در صورتی برای مصرف کننده مهم است که چندین جنبه دیگر از جمله قیمت گذاری مناسب برآورده شود

(Brovensiepen et al., 2018; Martinho et al., 2015; Statista, 2018a). این جنبه ها شامل محافظت از مواد غذایی، حمل و نقل، برچسب نشان دهنده مواد و طراحی بسته بندی است

 (Brovensiepen et al., 2018; Statista, 2018a; Statista, 2018b; Vienna University of Economics and Business, 2018)

در مقایسه، لینده و همکاران (2016) مشاهده کردند که 86٪ مایل به پرداخت بیشتر برای بسته بندی مواد غذایی پایدار در سوئد هستند. نتیجه مشابهی برای فنلاند و فرانسه مورد بررسی قرار گرفت(Korhonen, 2012; Orset et al., 2017).

در نتیجه، تفاوت های جمعیتی باید برای اجرای محصولات و فرآیندهای پایدار در اروپا در نظر گرفته شود. یک مطالعه بین المللی از پوپو ویس و همکاران (2020) نشان داد که نظر مصرف کنندگان در مدت زمان کوتاهی تغییر کرد. 73 درصد از مصرف کنندگان از 11 کشور مایل به پرداخت بیشتر برای بسته بندی سازگار با محیط زیست هستند

(Popovic, Bossink, van der Sijde, and Fong, 2020).

به ویژه، نگرش مصرف کنندگان نسبت به بسته بندی سازگار با محیط زیست و برند بر تمایل آنها برای پرداخت تأثیر قابل توجهی دارد. در نتیجه نگرش مصرف کنندگان نسبت به بسته بندی سازگار با محیط زیست پایدار نیست و جنبه های مختلف می تواند بر آن تأثیر بگذارد.

جولیان (2010) دانش و عادات مصرف کنندگان سوئدی و اسپانیایی در مورد بازیافت بسته بندی مواد غذایی را بررسی کرد. مشاهده شد که مصرف کنندگان سوئدی از مشکلات زیست محیطی بیشتر از اسپانیایی ها آگاه هستند. دانش بالاتری از امکانات بازیافت در میان مصرف کنندگان سوئدی وجود دارد، زیرا دولت سوئد و شرکت های بازیافت اطلاعات بیشتر و واضح تری نسبت به دولت اسپانیا و شرکت های بازیافت به مصرف کنندگان می دهند (Julian, 2010 ).

به عنوان مثال، 94٪ از مصرف کنندگان سوئدی به ترتیب از گزینه های بازیافت پلاستیک و فلزات آگاه هستند، در حالی که این میزان در مصرف کنندگان اسپانیایی 77٪ و 54 ٪ است. هیچ تحقیق دیگری برای بررسی تفاوت‌های بین کشورهای اروپایی وجود ندارد. همچنین به دلیل مفاهیم پژوهشی متمایز، مطالعات در کشورهای مختلف قابل مقایسه نیستند ( Korhonen , 2012 ; Orset et al. , 2017 ).

مستقل از دانش و عادات بازیافت مصرف کنندگان، آنها اهمیت بیشتری به اثرات زیست محیطی بسته بندی نسبت به سایر جنبه های آن مانند ضایعات مواد غذایی، طراحی بسته بندی و حمل و نقل کارآمد می دهند( Wikstrom et al. , 2019 ; Statista , 2018 a ).

اغلب به عوامل اصلی آلودگی محیط زیست و انتشار گازهای گلخانه ای اشاره نمی شود. به عنوان مثال، میکروپلاستیک بزرگترین کمک کننده پلاستیک به طبیعت است و عمدتاً ناشی از ساییدگی لاستیک خودرو است( Bertling et al. , 2018 ) .

از این رو، مصرف کنندگان دانش محدودی در مورد تأثیر بسته بندی بر محیط زیست دارند( Popovic , Bossink , and van der Sijde , 2019 ).

رتبه بندی سازگاری بسته بندی با محیط زیست که توسط مصرف کنندگان در نظر گرفته می شود بین دو گروه متفاوت است: اول LOHAS (سبک زندگی سلامت و پایداری) که از آگاهی زیست محیطی بالایی برخوردارند و به بسته بندی پایدار توجه دارند. دوم، CC ( راحتی مصرف کننده) که سطح آگاهی محیطی پایین تری دارند و توجه کمتری به بسته بندی پایدار دارند ( Joshi and Rahman , 2015 ; Lindh et al. , 2016 ; Martinho et al. , 2015 ; Stranieri et al. , 2017 ; Communications GmbH , 2018 )

معیارهای ارزیابی پایداری بسته بندی برای هر دو گروه مشابه است و بر ویژگی های اقتصاد چرخشی تمرکز دارد (شکل 5 را ببینید). مقدار مواد بسته بندی، اندازه بسته بندی، و سهولت باز و بسته بندی از مهمترین عوامل محیطی برای هر دو گروه مصرف کننده است

 ( Arboretti et al. , 2016 ; Lindh et al. , 2016 ; Martinho et al. , 2015 ; Waheed et al. , 2018 ; Zekiri , 2015 )

اهمیت قابل توجهی بر روی مواد و قابلیت بازیافت توسط LOHAS داده می شود

( Lindh et al. , 2016 ; Martinho et al. , 2015 ; Regattieri et al. , 2012 ; Stranieri et al. , 2017 )

با این حال، ارتباط تأثیر محیطی خود غذا به ندرت در نظر گرفته می شود ( Korhonen , 2012 ; Lazzarini et al. , 2016 ). LOHAS در مقایسه با CC ها بیشتر توسط سطح احساسی هدایت می شود ( Korhonen , 2012 ).

انتخاب مواد

برای اکثر مصرف کنندگان، پلاستیک محصولی با کیفیت پایین است که با ادراکات و احساسات منفی همراه است ( Fernqvist et al. , 2015 ). با این حال , خواص مثبتی نیز در مورد حفاظت و دوام محصول دارد . 19 درصد از ساکنان اروپا بطری های پلاستیکی و سایر زباله های پلاستیکی را دسته بندی می کنند و 93 درصد خواهان توقف تولید پلاستیک های غیر قابل بازیافت و جایگزینی با جایگزین های قابل بازیافت هستند( European Commission , 2014 ).

در یک مطالعه آلمانی، 50 درصد از شرکت کنندگان سعی کردند از بسته بندی با پلاستیک خودداری کنند که این تنها یک مثال اضافی برای نگرانی مصرف کنندگان اروپایی است

( Vienna University of Economics and Business , 2018 ). اغلب، مصرف کنندگان لزوماً نگرانی های زیست محیطی خود در مورد پلاستیک را با رفتار خرید خود مرتبط نمی کنند ( Popovic et al. , 2019 ).

برای 62 درصد از مصرف کنندگان سوئدی، پلاستیک به عنوان ماده ای با بیشترین تأثیر منفی زیست محیطی و پس از آن فلز با 30 درصد در نظر گرفته می شود. این رتبه بندی با اعتقاد به اینکه بسته بندی قابل بازیافت پایدارترین بسته بندی است شکل می گیرد ( Lindh et al. , 2016 ).

در مقابل، بسته‌بندی مبتنی بر کاغذ (80%) ( Aviat et al. , 2016 ; Fernqvist et al. , 2015 ) انتظار می‌رود که موادی با کمترین تأثیر منفی زیست‌محیطی و پس از آن شیشه (9%) باشد ( Fernqvist et al. , 2015 ; Steenis et al. , 2017 ) .

با توجه به رفتار پس از خرید، آلگرا و همکاران (2012) مشاهده کردند که شیشه به مواد دیگر ترجیح داده می شود. کاغذ/مقوا با احساسات و ویژگی های مثبت مانند محصول خانگی و تازه و همچنین ایجاد احساس سلامتی همراه است ( Fernqvist et al. , 2015 ) اعتماد یا بیولوژیکی/طبیعی ( Gelici – Zeko , Lutters , ten Klooster , and Weijzen , 2013 ). کاغذ/مقوا به طور کلی بر پلاستیک ترجیح داده می شود زیرا پلاستیک با احساسات و نگرش هایی مانند غیر ضروری، عجیب، گران یا بد برای محیط زیست مرتبط است( Fernqvist et al. , 2015 ).

دانش در مورد قابلیت بازیافت مواد بسته بندی سنتی شیشه و کاغذ/ مقوا بالا است و با سرعت بالایی در خانواده ها مرتب می شود( European Commission , 2014 ). هنگامی که به دانش مصرف کنندگان در مورد مواد مختلف نگاه می کنیم، کاهش دانش در مورد مواد پلاستیکی آشکار می شود.

دانش در مورد جایگزین های مبتنی بر فلز و زیست تخریب پذیر حتی محدودتر است( Julian , 2010 ). مواد قابل بازیافت این تصور را ایجاد می کند که بسته بندی سازگار با محیط زیست است( Hoek et al. , 2017 ; Lindh et al. , 2016 ; Young , 2008 ). پس از بسته بندی زیست تخریب پذیر، این یک عامل ارزشمند مرتبط با رفتار خرید است ( Arboretti et al. , 2016 ; Eldesouky et al. , 2015 ; Rokka and Uusitalo , 2008 ).

باور مصرف کنندگان این است که بسته بندی های زیست تخریب پذیر دارای بازیافت آسان است( Eldesouky et al. , 2015 ; Orset et al. , 2017 ).

25 درصد از مصرف کنندگان سوئدی فکر می کنند که مواد قابل بازیافت کمترین تأثیر زیست محیطی را دارند( Lindh et al. , 2016 ). در اتریش، 38٪ LOHAS و 25٪ از CC ها به محصولات با مواد کاهش یافته در بسته بندی و بسته بندی قابل بازیافت توجه می کنند ( Unlimited Communications GmbH , 2018 ).

در پرتغال، 89% از LOHAS و 50% از CC ها بسته بندی قابل بازیافت را مهم می دانند ( Martinho et al. , 2015 ). از این رو، بازیافت پذیری درک شده از بسته بندی مواد غذایی یک عامل مهم برای رفتار خرید مصرف کنندگان، به ویژه برای LOHAS است.

پایداری درک شده از مواد غذایی شل

مواد غذایی بدون بسته بندی دارای سطح بالایی از سازگاری با محیط زیست برای مصرف کنندگان است. این امر به ویژه در مورد محصولات پخته شده، میوه ها و سبزیجات، آجیل و همچنین محصولات خشک شده مانند رشته فرنگی صادق است ( Beitzen – Heineke et al. , 2017 ; Fernqvist et al. , 2015 ; Statista , 2017 ) .

دسته‌ای از مواد غذایی که پایداری بسته‌بندی آن چندان مرتبط نیست، مواد غذایی حساس مانند غذاهای دریایی، گوشت، پنیر و غذاهای مایع است ( Beitzen – Heineke et al. , 2017 ; Eldesouky et al. , 2015 ; Heide and Olsen , 2017 ). نگرانی در مورد ایمنی مواد غذایی بیشتر از نگرانی در مورد دوستار با محیط زیست است. 73 مصرف کنندگانی که در صورت امکان بدون بسته بندی مواد غذایی خریداری می کنند طی 3 سال از 82 درصد به 87 درصد افزایش یافته اند ( Brovensiepen et al. , 2018 ; Brovensiepen et al. , 2015 ).

در آلمان، حدود 50 درصد از مصرف کنندگان سعی می کنند محصولاتی با بسته بندی کمتر خریداری کنند ( Statista , 2017 ).

LOHAS به طور خاص ترجیح زیادی برای مواد غذایی شل دارد ( Korhonen , 2012 ). مصرف کنندگان ادعا می کنند که غذای بسته بندی نشده را ترجیح می دهند. با این حال، در دهه های اخیر فروش مواد غذایی بسته بندی شده، به ویژه مواد غذایی راحت، مانند سبزیجات تازه برش خورده، افزایش یافته است ( Fernqvist et al. , 2015 ).

جدول 4 عوامل موثر بر خرید مواد غذایی شل را نشان می دهد. بدیهی است که مصرف کنندگان به دلیل امکان انتخاب آزادانه تک محصول و مقدار، غذای بدون بسته بندی را ترجیح می دهند ( European Commission , 2014 ).

مثبت	منفی
شما می توانید مقدار مورد نظر خود را خریداری کنید. قیمت پایین است شما فقط می توانید سبزیجات مورد نظر خود را انتخاب کنید بو و احساس خاک احساس “بازار کشاورزی”	فقدان اطلاعات محصولات ارگانیک کمتر در دسترس است هیچ گونه تخصصی موجود نیست برای چیدن سبزیجات باید از کیسه پلاستیکی ناشناس استفاده کنید

ارتباط قوی تری با خود محصول از طریق استفاده از تمام حواس پنج گانه به طور مستقیم بر روی مواد غذایی وجود دارد. این آخرین عامل به ویژه احساس طبیعی بودن و پایداری را به شما می دهد.

ویژگی های حسی بسته بندی مواد غذایی

خرید محصولات غذایی به طور مستقیم با پنج نشانه حسی مرتبط است: بینایی، صدا، بو، طعم و لامسه. لمس و صدای بسته بندی بیشترین تاثیر را در رفتار خرید دارد ( Bix et al. , 2013 ; Steenis et al. , 2017 ; Waheed et al. , 2018 ). جذابیت بصری مهم تر از جنبه های کیفی بسته بندی ( Bidyut and Chinsurah , 2016 ) و طراحی است ( Bix et al. , 2013 ; Steenis et al. , 2017 ; Waheed et al. , 2018 ). با این حال، در مقابل ری بولر و همکاران (2017) تشخیص دادند که تصویر بسته بندی بیشترین تأثیر را بر رفتار خرید دارد ( Rebollar et al. , 2017 ). Schifferstein, Fenko

, Desmet, Labbe, and Martin (2013) تعیین کردند که رنگ و طرح بسته بندی مهم ترین عامل در هنگام خرید است. رنگ بسته بندی همیشه به طعم ( Arboretti et al. , 2016 ) کیفیت غذایی  ( Ares et al. , 2010 ; Schifferstein et al. , 2019 ) ، سطح رضایت ( Schifferstein et al. , 2019 ) وتصویر برند مرتبط است ( Caivano and Lopez , 2007 ). علاوه بر این، با پایداری بسته بندی و محصول مرتبط است ( Magnier et al. , 2015 ).

بسته بندی که حس تازه و متمایز را القا می کند تأثیر مثبتی بر جای می گذارد ( Schifferstein et al. , 2013 ; Schifferstein et al. , 2019 ).

بنابراین , رنگ های آشنا برای محصولات باید انتخاب شود . به عنوان مثال، در بسته بندی هویج یخ زده از تصویر هویج نارنجی به جای تصویر هویج قرمز یا زرد استفاده می شود. رنگ های غیر معمول منجر به کاهش انتظارات سلامتی، طبیعی بودن و قصد خرید می شود ( Schifferstein et al. , 2019 ). در صحنه های طبیعت، رنگ های قرمز-سبز برجسته ترین و رنگ آبی-زرد هستند که در تضاد با این، کمترین برجسته ترین رنگ ها هستند ( Frey et al. , 2011 ).

رنگ های محیطی: “معمولا کدرتر هستند، طبیعی تر به نظر می رسند، قهوه ای مانند مقوا یا سبز نیز هستند ( Magnier et al. , 2015 ). علاوه بر این، رنگ‌های روشن‌تر از رنگ‌های روشن‌تر برجسته‌تر هستند، که عمدتاً به مواد غذایی و گرافیک آنها مربوط می‌شود ( Gidlof et al. , 2017 ).

آنها حتی مصرف کنندگان را متقاعد می کنند تا محصولات جدید را امتحان کنند ( Korhonen , 2012 ). بسته بندی با قطعات شفاف و گرافیک مواد غذایی در صورتی جذاب تر است که رنگ پس زمینه رنگ های مشابه باشد. ترجیحاً رنگ تیره یا روشن به مواد غذایی بستگی دارد. به عنوان مثال، آبی روشن برای بادمجان و نارنجی تیره برای گوجه فرنگی مناسب است ( Schifferstein et al. , 2017 ).

از این رو، یک رنگ روشن طبیعی که برای محصول متداول است، در زمینه ای با رنگ های مشابه، انتظار یک محصول و بسته بندی طبیعی و پایدار را القا می کند. این ارتباط بین محصول و بسته بندی با نتیجه لیند و همکاران (2016) مطابقت دارد که مشاهده کردند بسته بندی محصولات ارگانیک به عنوان پایدارتر از بسته بندی محصولات معمولی تفسیر می شود. این در مورد رنگ شناخته شده یک برند خاص در مقابل بسته بندی یک محصول جدید صدق نمی کند ( Caivano and Lopez , 2007 ).

رنگ یک برند مشهور بیشتر از رنگ عادی طبیعی آن است. با این حال، مصرف کنندگان از شرکت های نوپا یا محصولات جدید در بازار انتظار دارند که ظاهر طبیعی بسته بندی را اعمال کنند. این امر با استفاده از کد رنگ و مواد درک شده پایدار مانند کاغذ قابل دستیابی است. اغلب , تصمیم آگاهانه مصرف کنندگان و رفتار خرید واقعی آنها متفاوت است . اکثر تصمیمات خرید بلافاصله و به طور خود به خود بر اساس تأثیر احساسی صورت می گیرد ( Gidlof et al. , 2017 ).

از این رو, عوامل ناخودآگاه مانند یک ذهنیت بوم‌شناختی که در محیط پیرامون آن تاثیر می‌گذارند, احساس یک بسته‌بندی پایدار را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند که می‌توان آن را در طراحی بسته‌بندی مورد توجه قرار داد.

نتایج و بحث

اطلاعات مورد بحث قبلی با توجه به حقایق علمی و ادراک مصرف کننده برای پایداری مواد بسته بندی PET، PLA، شیشه، فلز، و کاغذ/مقوا مرتبط، تجزیه و تحلیل و ارائه شده است. دسته ” مواد غذایی شل ” به دلیل قابلیت مقایسه کم در نتایج عددی حذف شده است . بنابراین، با بحث از نتایج ادراک مصرف کننده و همچنین رفتار خرید آگاهانه و ناخودآگاه مرتبط است.

حقایق علمی پایداری زیست محیطی بسته بندی مواد غذایی

منابع خلاصه شده این مقاله برای مقایسه مواد بسته بندی نوشیدنی ها ترکیب شده است. این دسته مواد غذایی توسط بسیاری از منابع استفاده می شود و پایه مشابهی را برای همه مواد بسته بندی ارائه می دهد که برای مقایسه همانطور که در شکل 6 نشان داده شده است ضروری است.

مطالعات تجزیه و تحلیل شده تمایل به تجزیه PLA را برای قرن ها در خاک و آب بدون تعیین بازه زمانی مشخص نشان می دهد. مقادیر توزیع و حمل و نقل به دلیل عوامل مختلف انتشار، منابع سوخت، سیستم های حمل و نقل و فواصل بسیار متفاوت است ( Madival et al. , 2009 ; Navarro et al. , 2018 ; Pasqualino et al. , 2011 ).

برای مقایسه در شکل 6، GWP توزیع با میانگین انتشار 0.103 کیلوگرم بر کیلومتر محاسبه شده است ( Umweltbundesamt , 2018 ) برای یک کامیون 3.5 تنی و به مقادیری مشابه ناوارو و همکاران (2018) می رسد. حمل و نقل منطقه ای در 100 کیلومتر ( Rampe , 2016 ) با حمل و نقل ملی در 300 کیلومتر تنظیم شده است ( Eurostat , 2018 ). استفاده مجدد بر اساس مسافت 258 کیلومتری حمل و نقل با استفاده مجدد از پلاستیک 15 بار و شیشه 40 بار است. اطلاعاتی در مورد وزن بطری های استفاده مجدد داده نشده است ( Genossenschaft Deutscher Brunnen , 2008 ).

بطری حلبی هیچ GWP برای محصولات ساخته شده از منابع بکر ندارد زیرا منابع همیشه حاوی مواد بازیافتی هستند ( Graedel et al. , 2011 ; Initiative Lebensmitteldose , 2019 ).

کارتن های نوشیدنی فقط از منابع بکر تولید می شوند و محتوای بازیافتی برای سایر محصولات مبتنی بر کاغذ استفاده می شود ( Fischer and Sommer , 2014 ). بطری های بازیافتی PET (rPET) دارای میانگین بازیافتی در حدود 50 درصد هستند ( Shen et al. , 2010 ) و شیشه بازیافتی دارای میزان محتوای حدود 40 درصد است ( British Glass , 2019 ; Meneses et al. , 2016 ).

شیشه و فلز را می توان تا بی نهایت بازیافت کرد در حالی که بازیافت PET به دلیل آلاینده ها محدود است ( Beatson Clark , 2019 ; Graedel et al. , 2011 ). سیستم بسته بندی متوسط ​​شامل تمام فاکتورهای تاثیر قبل ذکر شده می باشد. این شامل سهم بازار 42.2٪ برای PET و بطری شیشه ای استفاده مجدد است که بر اساس سیستم برگشت پذیر آلمانی است ( Leighty , 2019 ).

در اروپا، پیاده سازی و اطلاعات موجود در مورد این سیستم ها بسیار ناهمگن است. در نتیجه، سهم بازار استفاده شده می تواند اما نباید نماینده باشد. اگر کمتر از 20٪ باشد، GWP بطری PET متوسط ​​برابر 0,086 کیلوگرم CO2 استو از بطری شیشه ای متوسط  معادل ​​0,210 کیلوگرم CO2 اگر بیشتر از 60٪ باشد، میانگین GWP بطری PET متوسط معادل ​​0,066 کیلوگرم CO2 است.

و از بطری شیشه ای متوسط معادل ​​0,135 کیلوگرم CO2. از نظر GWP , شیشه بالاترین میزان انتشار را در تولید و توزیع دارد . حمل و نقل باعث تولید GWP بالاتری نسبت به تولید و توزیع می شود زیرا بسته بندی شیشه ای همیشه سنگین تر از بسته بندی ساخته شده از مواد دیگر است. در مورد بسته بندی شیشه ای کل چرخه عمر باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، در تولید شراب، تولید بطری های شیشه ای 43 درصد از کل GWP را تشکیل می دهد ( Vazquez – Rowe et al. , 2013 ).

بنابراین , بسته به تولید و وزن , اثرات زیست محیطی می تواند بسیار قابل توجه باشد . در نتیجه، اثرات زیست محیطی شیشه تنها در صورتی باید با سایر مواد بسته بندی مقایسه شود که تولید مواد غذایی دارای ردپای کربن کم باشد، مانند کلم ( Frankowska et al. , 2019 ) و فاصله حمل و نقل کم باشد.

در غیر این صورت GWP شیشه معمولاً بالاتر از سایر مواد بسته بندی است. برعکس , شیشه و فلز بازیافتی ترین مواد بسته بندی هستند . به خصوص کارتن های نوشیدنی کمتر بازیافت می شوند زیرا 35 درصد آن با پلاستیک و آلومینیوم اضافه شده است ( Fischer and Sommer , 2014 ).

در این میان ویژگی های کاغذ را می توان جنبه منفی آن دانست. برای اکثر محصولات غذایی یک علاج و / یا افزودن مواد دیگر برای به دست آوردن عملکرد لازم مورد نیاز است که نرخ بازیافت را کاهش می دهد. نرخ بازیافت ارائه شده در ترکیب با سرعت کم تجزیه از معایب عمده پلاستیک است.

مواد غذایی شل این مزیت را دارند که به مصرف کننده اجازه می دهد مقدار مورد نیاز خود را خریداری کند. در نتیجه، خرید مواد غذایی بیشتر از نیاز را می توان کاهش داد. با این حال, مواد غذایی اغلب به دلیل بسته‌بندی نشدن از دست رفته, آسیب می‌بینند و در نتیجه به فروش نمی‌روند. غذاهای حساس مانند گوشت, پنیر و ماهی به خاطر وجود اتمسفر اصلاح‌شده و / یا تماس با محیط, سریع‌تر فاسد می‌شوند.

حقایق علمی در مقابل ادراک مصرف کننده

مقادیر جدول 5 با ترکیب رتبه بندی های آماری تجزیه / تجزیه پذیری زیستی , نرخ بازیافت , GWP تولید و توزیع شامل اثرات منفی و مثبت مواد بسته بندی محاسبه شده است . این نتیجه  مشابع نتایج استینس و همکاران (2017) است که با روش نقاط پایانی ReCiPe مورد بررسی قرار گرفت (جدول 5 را ببینید).

تصور مصرف کنندگان در مورد پلاستیک زیست تخریب پذیر صرفاً بر اساس دو مطالعه است زیرا در مطالعات دیگر مورد توجه قرار نگرفته است. در بسیاری از مطالعات مورد بررسی، پلاستیک زیست تخریب پذیر بسیار سازگار با محیط زیست دیده می شود. در نتیجه، می توان فرض کرد که در رتبه بندی متوسط، موقعیت بسیار محتمل است ( Arboretti et al. , 2016 ; Eldesouky et al. , 2015 ; Julian , 2010 ; Orset et al. , 2017 ) .

نتایج تا حدی متفاوت مطالعات ( Allegra et al. , 2012 ; Lindh et al. , 2016 ; Orzan et al. , 2018 ; Steenis et al. , 2017 ) می تواند ناشی از دانش متفاوت هلندی، سوئدی، ایتالیایی و مصرف کنندگان رومانیایی در مورد بسته بندی. سایر عوامل متفاوت می تواند گروه های شرکت کننده باشد، به عنوان مثال دانش آموزان یا مصرف کنندگان با درآمد بالاتر و روش نظرسنجی، به عنوان مثال استفاده از سوالات متنی رایگان در آزمایشگاه با نمونه های بسته بندی یا یک پرسشنامه آنلاین.

آلگرا و همکاران (2012) جنبه های روانشناختی خرید را مستقل از بازاریابی شرکت در نظر گرفتند. یک بخش از درجه بندی بسته بندی عمدتاً تحت تأثیر حفظ کیفیت، ایمنی و عدم انتقال مواد سمی یا خطرناک است (42.5 درصد).

بخش دیگر رتبه بندی تحت تأثیر معیارهای مختلف پایداری و نوع ادراک است. این مطالعه نشان دهنده رفتار خرید مصرف کننده در مورد بسته بندی و در نتیجه انگیزه های عاطفی است. مهمتر از همه این است که 60 درصد شرکت کنندگان شیشه را ترجیح می دهند و ترجیحات نسبت به سایر مواد بسته بندی فقط اندکی متفاوت است. با توجه به احساس طبیعی بودن که باعث درک پایدارتر می شود، مصرف کنندگان تمایل زیادی به خرید مواد غذایی بدون بسته بندی دارند( Brovensiepen et al. , 2015 , 2018 ; Gidlof et al. , 2017 ).

این منجر به این فرض می شود که مواد غذایی شل بالاترین امتیاز را دارند. برای تثبیت این یافته ها، برای مصرف کنندگان، “مواد غذایی شل، پلاستیک زیست تخریب پذیر، شیشه و کاغذ پایدارترین روش های بسته بندی مواد غذایی هستند. با این حال، نقش بسته بندی از منظر زیست محیطی برای CC ها نسبت به LOHAS اهمیت کمتری دارد. مطالعات نشان می دهد که انتخاب بسته بندی مواد غذایی بیشتر به ویژگی هایی مانند مقدار بسته بندی، اندازه بسته بندی یا هزینه باز کردن و مهر و موم مجدد آن و کمتر به تصمیم آگاهانه در مورد پایداری مرتبط است ( Allegra et al. , 2012 ; Lindh et al. , 2016 ; Popovic et al. , 2019 ).

برای مصرف کنندگان، بسته بندی مواد غذایی یک محصول لذت بخش است که مصرف تجربی و لذت را فراهم می کند ( Dhar and Wertenbroch , 2000 ). با توجه به بسته بندی با احساسات عاطفی ارزیابی می شود تا با استدلال شناختی ( Chang and Hung , 2018 ).

نتیجه گیری

مطالعات در مورد ادراک مصرف کنندگان از پایداری محیطی بسته بندی در اروپا در درجه اول بر ادراک مصرف کننده تمرکز دارد بدون اینکه پیوندی با داده های علمی در مورد پایداری بسته بندی ایجاد کند.

این امر بهبود بلندمدت در رفتار خرید مصرف کننده را بعید می سازد. در این مقاله، پارامترهای درک مصرف کننده و علم برای شناسایی قدرت همبستگی مقایسه شده است. تحقیقات در مورد درک مصرف کنندگان از پایداری بسته بندی تنها در چند مطالعه روی مصرف کنندگان سوئدی، فنلاندی، هلندی و فرانسوی انجام شده است. علاوه بر این، مطالعاتی در مورد رفتار خرید مصرف کننده گنجانده شد.

نتایج نشان می دهد که مصرف کنندگان بسته بندی پایدار را تا حد زیادی بر اساس اقتصاد چرخشی اجرا شده، از نظر قابلیت بازیافت فرضی، و ظاهر طبیعی مواد بسته بندی و طراحی ارزیابی می کنند. بسته بندی با قابلیت بازیافت نظری، قابلیت استفاده مجدد و زیست تخریب پذیری ارزیابی می شود. اجرای عملی این معیارها مانند حمل و نقل و (هیچکدام) ضایعات مواد غذایی مرتبط با بسته بندی نگرانی کمتری دارند.

تصور مصرف کننده با نتیجه گیری علمی بسته بندی پایدار سازگار با محیط زیست بسیار متفاوت است. هر دو طرف درک متفاوتی از محصولات پاک دارند , در این مورد بسته بندی , کاغذ / مقوا و فلز مطابق با معیارهای علمی رتبه بندی می شوند , با این حال , به ویژه پلاستیک دست کم گرفته می شود و شیشه و پلاستیک های زیست تخریب پذیر از نظر پایداری زیست محیطی بسیار بیش از حد برآورد می شوند .

فقدان بسته بندی معمولا باعث افزایش ضایعات مواد غذایی می شود زیرا عملکرد محافظتی بسته بندی وجود ندارد. اغلب ارزش استفاده از مواد بسته بندی برای محصولات غذایی با اثرات زیست محیطی بالا را دارد حتی اگر کاهش ضایعات مواد غذایی کم باشد.

اگر بسته بندی محصولات غذایی با اثرات زیست محیطی کوچک ضروری است، بسته بندی باید برای هر محصول غذایی توجیه شود. تصور مصرف کننده از مواد غذایی شل برعکس است و به عنوان بسیار پایدار رتبه بندی می شود زیرا عملکرد بسته بندی و ضایعات غذایی ناشی از آن اغلب در نظر گرفته نمی شود.

مواد غذایی شل احساس طبیعی بودن می دهند. این بررسی ادبیات نشان می‌دهد که ارزیابی پایدار مصرف‌کنندگان اروپایی و ارزیابی با روش‌های علمی بسیار متفاوت است و تنها با مفاهیم نظری بازیافت، استفاده مجدد و تجزیه‌پذیری زیستی مرتبط است. مصرف کنندگان اروپایی ” بسته بندی مواد غذایی را عمدتاً با احساسات عاطفی ارزیابی می کنند تا با استفاده از استدلال شناختی بر اساس حقایق علمی . دانش مصرف کنندگان در مورد اجرای عملی , الزامات بسته بندی و اثرات محیطی اضافی محدود است . در نتیجه , رفتار مصرف کنندگان کمتر از آنچه در نظر گرفته شده است پایدار است .

توصیه های آینده

دانش مصرف کنندگان اروپایی در مورد پایداری , به ویژه در مورد جنبه های زیست محیطی , بسته بندی مواد غذایی کافی نیست . این امر باید با تسهیل آموزش و اطلاع رسانی به مصرف کننده بهبود یابد. آموزش از قبل به کودکان می تواند دانش و آگاهی را در مورد تنوع مواد بسته بندی , رفتار متفاوت آنها و تاثیر آنها بر محیط زیست افزایش دهد .

برای همه مصرف کنندگان، سیاست گذاران باید آموزش های آگاهی را بر اساس حقایق علمی و اطلاعات واضح محصول بر اساس طرح های برچسب گذاری (Eco-labeling”) اجرا کنند که به طور بالقوه می تواند از مصرف کنندگان در رفتار خرید پایدار آنها حمایت کند ( Orzan et al. , 2018 ). این برچسب باید یک رتبه بندی از پیش تعریف شده برای درک بیشتر آن برای مصرف کننده ارائه دهد.

این امر مستلزم تدوین بیشتر مقررات و اجرای ردپای محیطی محصول (PEF) و ردپای محیطی سازمان (OEF) برای و با صنعت است ( European Commission , 2019 ). علاوه بر این، انتخاب بسته بندی پایدار می تواند رفتار مصرف کنندگان را بهبود بخشد. برای این منظور، تحقیقاتی باید انجام شود که داده های قابل مقایسه ای را در مورد ” دانش و رفتار پایداری” مصرف کنندگان ارائه دهد. این پیش نیازهای مهم را برای انتخاب بسته بندی پایدار در سطح اروپایی فراهم می کند. در اروپا، اقتصاد چرخشی باید تا اقتصاد تئوریک بهبود یابد( European Commission , 2011 ).

کشورهای اروپایی مانند سوئد قبلاً اقتصادهای چرخشی پیشرفته را اجرا کرده اند ( Pira , 2019 ).این کشورها می توانند به عنوان الگو برای کشورهای کمتر توسعه یافته عمل کنند تا سطح چرخش را در سراسر اروپا افزایش دهند. این فرصت را برای پیاده سازی سیستم های بازیافت و استفاده مجدد از مرزها به طور یکنواخت فراهم می کند که از سردرگمی مصرف کننده نیز جلوگیری می کند.

محدودیت ها

مقایسه حاضر دارای محدودیت هایی است که می تواند منجر به نتایج متمایز در مطالعات آینده شود. اولاً، محاسبات پایداری بسته‌بندی تنها با چند عامل ارزیابی می‌شوند و معیارهای محیطی اضافی برای کمیت را شامل نمی‌شوند. علاوه بر این، نتایج ارزیابی چرخه عمر به شدت به مرزهای سیستم انتخاب شده و موضوعات خاص مورد بررسی بستگی دارد. تعمیم برای مواد بسته بندی شخصی قابل توجیه نیست.

فقط می توان گرایش ها را استخراج کرد. دوم، برداشت خلاصه شده مصرف کننده تنها بر اساس چند مطالعه متفاوت از چند کشور اروپایی است. به دلیل گستردگی مطالعات مورد استفاده، تنوع زیادی وجود دارد که می تواند ناشی از تفاوت های جمعیت شناختی یا روش های متمایز باشد. برای یک نتیجه معرف بیشتر کشورهای اروپایی که از روشهای تحقیقاتی مشابه استفاده می کنند باید مورد بررسی قرار گیرند.

سایت دانلود مقاله